Además ese lp me parece único en su especie, incluso me atrevería a decir que el mejor homenaje para zanjar polémicas sobre lo maldito de todas ellas...
(Alguno pensará: "No sé, Rick". ¡Pues sí, sí sabe Rick! ¡Más de lo que calla!)
Los teclados me hablan
poshol na escribió: ↑22 Abr 2024 13:37
Por cierto, yo creo que ya va siendo hora de ir cambiando cierto título nobiliario de hilo repelent a "Don Senyor Naturalist del's Mosques dala terrasa" o quizás a "Don Senyor Naturalist dalas fotografias del comunament anomenats bestiolas de les cases al meu bany".
¿Qué será lo proper?
¿Un niu d'panerola al fons del cistell dels seus calçetins convertits ja en colonyes d' fongs?
Qué pena que Clare Torry no colaborara ya en ese. Al igual que Jeff Beck en el Radio Kaos, que me ha dado bastante estos dos últimos años por escucharlo. Hay un par de temas que siempre andan rondando por mi cabeza. Mención aparte especial a las supervoces femeninas de las que se rodea muy desconocidas y como punto fuerte en unión con todos los músicos, como por ejemplo Irene y Doreen Chanter, Madelaine Bell, Kate Kissoon, Vicky Brown, Stevie Lange (que aparece con los Nights en la película The Monster Club con Vincent Price
o Clare Torry
Ahora que he aprendido a entender a estos artistas en solitario (y yo también en solitario como terapia) he de decir, echando mi oído atrás, que al principio me mantuve un tanto reacia a todos ellos por desconocimiento o simplemente el estar conociendo otras cosas que iban definiendo mi personalidad propia. Hasta caer completamente en la tentación con de todo:Roger Waters, Peter Hamill, un largo etc o precisamente Jeff Beck al que al final me he ido aficionando muchísimo en silencio y he acabado escuchando mucho instrumental por ser lo único que a veces me venía arriba en momentos muy determinados (como ese tema de Alan H llamado Zarabeth que para mí simboliza tanto el día o la noche que comienza y al revés, por no darle demasiada vuelta a lo del paso del tiempo, que me afecta bastante y mejor no languidecer con melancolías).
Con J.B lo mismo, desde temas más profundos como "Two Rivers" hasta lo más experimental que haya hecho
o
De fliparlo sola "en solitario". Hasta me servido incluso para hacer frente a muchas cosas del curro en estos últimos tiempos locos o a tomar impulso. No sé, quizás "atarse a un mastil". Llámese como sea.
Por último advierto que todo esto lo he estado escribiendo a más de 30 grados con el aire acondicionado otro verano completamente roto. Aún así soy capaz de aguantar a todo volumen este summer hit ya clásico en mi salón DE FUEGOO
por lo menos para ser capaz de escribir ALGO en delirio verbal pues cada vez me cuesta más salir de la tímidez al respecto o ponerme seria escribiendo.
Horribles siempre esos finales abruptos, "de pesadilla"
Donde escribí delirio verbal escribo ahora "verbal deliririum"
poshol na escribió: ↑22 Abr 2024 13:37
Por cierto, yo creo que ya va siendo hora de ir cambiando cierto título nobiliario de hilo repelent a "Don Senyor Naturalist del's Mosques dala terrasa" o quizás a "Don Senyor Naturalist dalas fotografias del comunament anomenats bestiolas de les cases al meu bany".
¿Qué será lo proper?
¿Un niu d'panerola al fons del cistell dels seus calçetins convertits ja en colonyes d' fongs?
Me encanta leerte y escucharte. Es muy satisfactorio cuando se comparten experiencias que a priori son únicas e intransferibles. De cómo distintas personas pueden acabar sintiendo lo mismo.
Increíble que menciones "Zarabeth" cuando la he estado escuchando hace un par de horas... En fin, no words...
Qué buenos estos Verbal Delirium, no? No tenía el placer. Vaya letra...
Lo mismo te escribo.
Me viene bien mantenerme activa de esta forma aunque sea aquí con vosotros. Y quizás me pasen a mí esas casualidades como a ti y haya intentado escribirlas. Es muy probable
Zarabeth, pues sí. Supongo que se entiende ahora mi metáfora de la noche y el día
Cruci escribió: ↑19 Jul 2025 20:34
Qué buenos estos Verbal Delirium, no? No tenía el placer. Vaya letra...
De Grecia. Seguro que es también un placer para ellos que les hagamos aquí de embajada
poshol na escribió: ↑22 Abr 2024 13:37
Por cierto, yo creo que ya va siendo hora de ir cambiando cierto título nobiliario de hilo repelent a "Don Senyor Naturalist del's Mosques dala terrasa" o quizás a "Don Senyor Naturalist dalas fotografias del comunament anomenats bestiolas de les cases al meu bany".
¿Qué será lo proper?
¿Un niu d'panerola al fons del cistell dels seus calçetins convertits ja en colonyes d' fongs?
Hablando de letra y en este caso alemán y más reciente, con muchos toques a lo Roger Water y Pink Floyd en general. También me recuerda a grupos como Cyan (pero eso ya es una apreciación más personal)
Por si no tienes nada que escuchar y aunque pueda resultar cansina quizás en este caso no lo sea, precisamente por la letra
poshol na escribió: ↑22 Abr 2024 13:37
Por cierto, yo creo que ya va siendo hora de ir cambiando cierto título nobiliario de hilo repelent a "Don Senyor Naturalist del's Mosques dala terrasa" o quizás a "Don Senyor Naturalist dalas fotografias del comunament anomenats bestiolas de les cases al meu bany".
¿Qué será lo proper?
¿Un niu d'panerola al fons del cistell dels seus calçetins convertits ja en colonyes d' fongs?
Corvux corax escribió: ↑19 Jul 2025 21:18
Hablando de letra y en este caso alemán y más reciente, con muchos toques a lo Roger Water y Pink Floyd en general. También me recuerda a grupos como Cyan (pero eso ya es una apreciación más personal)
Por si no tienes nada que escuchar y aunque pueda resultar cansina quizás en este caso no lo sea, precisamente por la letra
Escuchado entero.
The story behind DUKE
On March 24, 1980 #GENESIS released an underrated but nevertheless fabulous album named DUKE.
Expecting some kind of story about a medieval duke and being a captive fan of GENESIS I rushed to my local record store, bought the album on the very first day and could not wait to listen to it for the first time.
To my surprise, there was no consistent concept and the songs were only partially connected. In fact, there were a few tracks that were about a guy named Albert, but equally influential was a female pop star known as The Duchess.Finally, there were some individual songs that were completely outside of any concept.
As I still found the album fascinating, I decided to tell the true story of The Duke.
I researched the instruments and effects the band had used in 1980, got access to them and developed the story of a medieval Duke who, betrayed by his own henchmen, flees into the distant desert to find his way back to himself.
There he regains his strength before finally answering the call of his still loyal people and returning home with their help.
I tried to recreate the famous wall of sound often used by GENESIS as best I could - even though I certainly don't come close to the band's genius.
The result is an album to which I have devoted a lot of heart and soul, and which I hope you will enjoy.
No hubieras pensado en Genesis precisamente si no es por la coincidencia del título y que él describe que fue lo que le inspiró Quizás soy yo que he estado empeñada en Roger Water últimamente o por ese tema de Crosses, que se me cruzan otras reminiscencias (a más de 30 grados y de las veces que lo he escuchado diría que noto hasta trozos copiados de los japoneses Gerard, de Wishbone Ash, de todo, pensando en el fondo "menuda mezcla que hace PERO ME GUSTA MUAHAHA").
poshol na escribió: ↑22 Abr 2024 13:37
Por cierto, yo creo que ya va siendo hora de ir cambiando cierto título nobiliario de hilo repelent a "Don Senyor Naturalist del's Mosques dala terrasa" o quizás a "Don Senyor Naturalist dalas fotografias del comunament anomenats bestiolas de les cases al meu bany".
¿Qué será lo proper?
¿Un niu d'panerola al fons del cistell dels seus calçetins convertits ja en colonyes d' fongs?
La de Zarabeth mejor después de las cinco o las 10, por lo menos una vez a la semana.
"Son ciclos sanos"
poshol na escribió: ↑22 Abr 2024 13:37
Por cierto, yo creo que ya va siendo hora de ir cambiando cierto título nobiliario de hilo repelent a "Don Senyor Naturalist del's Mosques dala terrasa" o quizás a "Don Senyor Naturalist dalas fotografias del comunament anomenats bestiolas de les cases al meu bany".
¿Qué será lo proper?
¿Un niu d'panerola al fons del cistell dels seus calçetins convertits ja en colonyes d' fongs?